Bifosfonaten (biphosphonaten)

Tijdens het gezamelijke onderzoek van het voorjaar 2008 kwam Cavy Rescue Marumoto uit bij een nieuwe, experimentele behandelmethode, namelijk de Biphosphonaten (ookwel bekend als bifosfonaten of BIS). Kort samengevat bevriezen deze medicijnen de bottoestand, waardoor de botten niet verder kunnen afbreken. Aangezien er bij de satijnen veel veranderingen in de botten plaatsvinden, zouden de biphosphonaten er bij satijnen met OD toe kunnen lijden dat hun toestand niet verder verslechterd.  Het middel hecht zich aan calcium (een voornaam bestandsdeel van de botten), en vormt daar een verbinding die afbraak tegengaat.  

Het toedienen van biphosphonaten is geen gemakkelijke klus. Het middel moet zeer stipt gegeven worden voor een optimaal resultaat. Volgens het protocol dat wij hebben opgesteld direct na het onderzoek moet de cavia eerst een half uur in een kooi zitten, zonder eten, enkel water is toegestaan. Dan moet de cavia een zogeheten buffer toegediend krijgen, die ervoor zorgt dat de calcium uit de darmen en maag verdwijnt. Dit zorgt ervoor dat de biphosphonaten hun werk ook daadwerkelijk aan de botten hecht en niet reeds in het spijsverteringsstelsel zijn werk doet. Een half uur later kunnen de biphosphonaten toegediend worden. Nog 30 minuten later mag de cavia terug in de kooi, en weer eten.

 Ondersteunend bij deze behandeling wordt aangeraden om iedere dag pijnstilling te geven (Carprofen of Metacam), omdat het best belastend is voor de cavia. Ook dient men alert te zijn op maag- en darmproblemen.

Het is daarmee een intensief karwei, maar als deze methode de satijnen kan helpen vonden wij het de moeite van het proberen waard. Caviarusthuis Knoevel heeft deze methode langere tijd toegepast bij enkele dieren in diverse stadia van OD, evenals enkele kennissen die in het bezit zijn van satijnen met OD.

In het begin leek er bij één dier een verbetering te zien in de motoriek. Helaas zette deze verbetering niet door en ook bij de andere dieren leek er weinig verandering op te treden. Een half jaar later zijn de drie dieren helaas ingeslapen aan OD. De biphosphonaten bleken op de röntgenfoto’s niet veel te hebben gedaan: de toestand is niet gestabiliseerd. Naar aanleiding daarvan hebben wij van Caviarusthuis Knoevel sowieso besloten om te stoppen met de biphosphonaten en het aanbevelen hiervan, mede omdat wij nog teveel bezwaren zagen om dit middel op grotere schaal bij cavia’s toe te dienen. Zo kun je nooit voorkomen dat een cavia in de tijd dat hij niet mag eten, zijn eigen keutels opeet (en dus opnieuw calcium binnenkrijgt). Tevens kleven er aan de biphosphonaten teveel risico’s die niet opwegen tegen onze voorlopige resultaten. Door ontregelde botaanmaak en – afbraakprocessen door de biphosphonaten ontstaan problemen met de groei bij jongere dieren (zij blijven klein). Het gebruik van deze medicatie kan ook leiden tot aantasting van het gebit: dit kan zich uiten in loszittende kiezen, scheefgroeiende wortels enzovoorts.

Kortom: over de langere termijn effecten van de biphosphonaten is voor ons gevoel nog zoveel onbekend, dat wij ervoor gekozen hebben onze en andermans dieren niet als proefkonijn neer te zetten in dit onderzoek. We vinden het nog steeds belangrijker dat er gezocht wordt naar een oorzaak van osteodystrofie, omdat er dan veel gerichter gezocht kan worden naar een oplossing.

Lees hier het verhaal van Astrid, die haar ervaringen met de biphosphonaten vertelt.