Reneetje & Sammeke

Reneetje kwam in oktober 2005 bij Knoevel wonen. Het was een complete verrassing voor de fokker dat er satijn werd geboren,  op de stambomen van de ouders stond nergens een satijn, of satijndrager. Omdat de fokker bekend was met OD bij satijn, nam ze contact op met Knoevel, met de vraag of Reneetje bij ons mocht komen. Tuurlijk mocht dat!

In de zelfde periode kwam ook onze Sammeke naar Knoevel, vanwege exact dezelfde reden als Reneetje.

Beide dames waren wel wat klein, maar al gauw groeiden ze voorspoedig en maakte ze bokkesprongen door de kooi! Zo op het oog leken het 2 vrolijke, gezonde cavia’s! Dat ging lange tijd goed, maar toen ze ongeveer 1 jaar waren, openbaarden zich de eerste symptomen van OD. Foto’s wezen uit dat met name Sammeke al botveranderingen had. Bij Reneetje was het ook te zien, alleen nog niet zo erg.

Herhaaldelijk werden er röntgenfoto’s gemaakt en medio 2007 bleek Sammeke behoorlijk ernstige OD in achterpoten en kaken te hebben, ze viel ook af, maar was voor de rest behoorlijk levenslustig en er als de kippen bij, wanneer er iets te eten viel!

Reneetje, die een aantal maanden daarvoor, een stuk minder ernstige OD had dan Sammeke, begon echter in een razend tempo achteruit te gaan. Uiteraard kregen beide caafs al een natuurlijke pijnstiller, maar Reneetje ging als eerste op de Carprofen en later op de steroide ontstekingsremmers. Reneetje’s probleem zat niet in de kaak, maar echt in de achterhand. Ze bleef mooi op gewicht, maar je zag dat ze toch achteruit ging. Uiteraard waken we ervoor, om een diertje onnodig pijn te laten lijden, maar Reneetje at nog goed en floot voor de groente. Ook zat ze niet in elkaar gedoken of zo. In november begon Reneetje ineens af te vallen en ging het snel bergafwaarts. Half november is ze ingeslapen, ze kon niet meer lopen….

Sammeke was er nog, maar was echt aan de laatste weken bezig…. Haar kaak was ontzettend verdikt, maar ze at wel nog gewoon! Ze sliep echter ontzettend veel en woog nog maar 775 gram. Ze liet me telkens verbaasd staan, want soms viel ze 50 gram af en dan denk ik: oké we naderen nu echt het einde… Maar een paar dagen later is ze vervolgens weer 60 gram zwaarder! Sam is in die tijd op de steroïde ontstekingsremmers gegaan. In januari is ze uiteindelijk toch ingeslapen omdat haar leventje niet meer caviawaardig was... Sammeke is na haar dood op nieuwe manieren onderzocht en is daarmee de mascotte geworden van deze website.

Het is moeilijk voor te stellen hoe deze 2 cavia’s van 2 vrolijke, actieve en op het oog kerngezonde cavia’s, zijn veranderd in hoopjes ellende……Toch is dit wat een groot aantal satijncavia’s te wachten staat…